تدوین الگوی بهینه بودجه‌بندی سازمان آموزش فنی‌ و حرفه‌ای کشور

چکیده این تحقیق به دنبال شناسایی عوامل مؤثر بر نحوه تخصیص منابع مالی سازمان آموزش فنی‌ و حرفه‌ای کشور است. جامعه آماری مورد استفاده در این تحقیق، تمامی ادارات کل آموزش فنی ‌و حرفه‌ای استان‌ها بوده و بازه زمانی مورد بررسی نیز سال‌های 92-1391 می‌باشد. متدولوژی مطالعه حاضر بر مبنای روش داده‌های تابلویی استوار است. نتایج نشان می‌دهد در تخصیص منابع مالی سازمان آموزش فنی ‌و حرفه‌ای در بین مراکز آموزشی فنی ‌و حرفه‌ای هر استان، می‌بایست به 5 متغیر یعنی نرخ بیکاری، تعهدات آموزشی، تعداد مربی مراکز، تعداد کارکنان اداری و تعداد کارگاه‌های آموزشی، توجه ویژه‌ای شود. بدین‌ معنی که سازمان فنی ‌و حرفه‌ای کشور می‌بایست، 15، 25، 29، 28 و 3 درصد از اعتبارات را به‌ ترتیب بر اساس نرخ بیکاری استان‌ها، تعهدات ساعت آموزشی، تعداد مربیان آموزشی، تعداد کارکنان اداری و تعداد کارگاه‌های آموزشی (تأمین هزینه‌های تجهیزات) را به مراکز آموزش فنی ‌و حرفه‌ای استان‌ها تخصیص دهد.